20 Νοε 2012

για τους αιώνιους δραπέτες


"...Μη σ'τα πολυλογώ, κάθομαι, μου παραγγέλνει και καφεδάκι, μου δίνει και τσιγάρο αμερικάνικο, και του λέω, ωραία, τι θέλετε να κουβεντιάσουμε; Θέλω, λέει, να μου λύσεις μερικές απορίες που έχω, και πρώτα πρώτα να καταλάβω γιατί ταλαιπωρείστε και ταλαιπωρείτε και τις οικογένειες σας, αρνούμενοι να ενταχθείτε στο κοινωνικόν σώμα και να συμπεριφερθείτε όπως όλοι οι άνθρωποι, δημοκρατικά μέσα στο κοινοβουλευτικό μας σύστημα. Οι υπόλοιποι γαλονάδες έχουν τσιτώσει τ' αυτιά τους. Φαίνεται πως ο συνταγματάρχης είναι, να πούμε, ο θεωρητικός τους. Λέω από μέσα μου, Σαλονικιέ, σεμινάριο σου ξηγιούνται οι κουφάλες, προσπάθησε να τους βγεις όσο καλύτερα μπορείς. [...] Θα προσπαθήσω να απαντήσω σ'αυτά και συνεχίζουμε, γιατί σημειώστε οτι εγώ δεν είμαι κανένας σπουδαγμένος, προλετάριος είμαι, και είμαι περήφανος γι' αυτό. Λοιπόν, πρώτον, η υποτιθέμενη απορία σας δεν είναι απορία. Σκόπιμα συγχέετε τα πράγματα και απλώς διατυπώνετε την ταξική σας πρόκληση και πρόσκληση, και θα σας το αποδείξω. Πρώτον, δεν ταλαιπωρούμαστε, όπως λέτε, αλλά εσείς ταλαιπωρείτε και μας και τις οικογενειές μας."
τα αυτοκίνητα, οι βόμβες και ο κινηματογράφος συγκρατούν το όλον