τευχος .4

Ο κάθε τυχαίος και ανέμελος αναγνώστης της καθημερινής ζωής έχει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, παρατηρήσει ότι πίσω από κάθε πραγματικότητα που βιώνει, πίσω από κάθε σχέση που βλέπει ή ζει, υπάρχει μια πληθώρα άλλων σχέσεων (συγκεκριμένων ή μη) οι οποίες είτε προσδίδουν πραγματικά χαρακτηριστικά στην κάθε περίπτωση είτε την μυστικοποιούν. Αυτή η συνθήκη είναι μια απλοποίηση. Προφανώς το να δουλεύει κάποιος δεν είναι μια απλή, μεταφυσική και ανιστόρητη δραστηριότητα αλλά μια συγκεκριμενοποιημένη σχέση, άρρηκτα δεμένη με την ιστορική πραγματικότητα, μια αλήθεια που απαιτεί και έννοιες όπως μισθός, αξία, ανταλλαγή, εκμετάλλευση κ.τ.λ. για να κατανοηθεί στην ολότητα της. Επίσης, το να συνυπάρχει κανείς με ανθρώπους, να μοιράζεται και να χωρίζει, δεν έχει τίποτα το απλό αλλά είναι ένα αμάλγαμα απο διαφορετικές φαντασιώσεις, επιθυμίες, πραγματικότητες φανερές και κρυφές. Η απλή αυτή παρατήρηση της ανθρώπινης συνθήκης έχει αποδοθεί με τον όρο μυστικοποίηση και έχει περισυλλέξει άπειρες εξηγήσεις, αναλύσεις και προσεγγίσεις. Μια τεράστια παρανόηση ακολουθεί συνήθως μετά από αυτήν την απλή παρατήρηση. Όσοι αγαπούν την Πολιτική (ή την επιστήμη, την τέχνη ή τη θρησκεία), οι άνθρωποι δηλαδή που νοιώθουν αυτήν την αντίληψη χρήσιμη για την κατανόηση του υπάρχοντος, πέφτουν σε δυό παγίδες: αφενός φαντασιώνουν ένα μονοπώλιο σκέψης (ότι τάχα μου είναι λίγοι εκείνοι που έχουν καταλάβει αυτήν την απάτη μορφής και περιεχομένου) και, αφετέρου, νοιώθουν ένα σχεδόν ιερό καθήκον, υποχρέωση ή απλά αλαζονεία να γνωστοποιήσουν την αληθινή φύση των πραγμάτων στους υπόλοιπους. Φτάνουν δε στο σημείο να πιστεύουν πως πρωταρχικός στόχος της κάθε δραστηριότητας τους είναι η απο-μυστικοποίηση της πραγματικότητας, η ανάλυση των πραγματικών σχέσεων, η αποκάλυψη της Αλήθειας του υπάρχοντος. Εφόσον επιτευχθεί αυτή η απο-μυστικοποίηση, όλα έπονται.
Η σκέψη αυτή έχει χάσει κάθε σεβασμό. Αντιθέτως, μια νέα ορμή κινεί κάποιους (και μέσα σε αυτούς και εμάς) προς μια άλλη κατεύθυνση. Το ζήτημα δεν είναι η απο-μυστικοποίηση του υπάρχοντος σαν αποκαλυπτήρια τελετή αλλά η προσπάθεια να βουτήξουμε μέσα στους πραγματικούς λόγους για τους οποίους όλοι μας αντλούμε κάποια ηδονή απο την ενατένιση ψευδαισθήσεων. Προϋπόθεση αυτής της διάθεσης είναι η απλή παραδοχή ότι όλοι ξέρουν πως τίποτα δεν είναι όπως θα μπορούσε.