Αν μη τι άλλο συναντάμε καθημερινά την έλλειψη και την πλήξη. Οι επιθυμίες δεν εκφράζονται, παρά χοροπηδάνε ανάμεσα στην ανέχεια και τον καταναγκασμό. Οι μόνες επιθυμίες που εκφράζονται μας θυμίζουν την θλίψη των διαφημίσεων. Μέσα σε αυτό το τραγικό πλαίσιο, οι δικές μας θεωρούνται απλά ακατανόητες, μερικές φορές και από εμάς τους ίδιους.
Θα μπορούσαμε, σε μια έκρηξη καλής διάθεσης, να ορίσουμε αυτήν την κατάσταση χρονικά. Να της δώσουμε δηλαδή χρονικό περιθώριο.
Ορμόμενοι λοιπόν από αυτήν την καλή διάθεση, που είναι σαφέστατα αποτέλεσμα δικής μας τροποποίησης, δίνουμε μονάχα τρείς μήνες καιρό σε αυτήν την γενικευμένη δυσαρέσκεια. Από εκεί και ύστερα δεν θα υπάρχει καμία δικαιολογία. Θα επιτάξουμε την πλήρη αποκάλυψη των εγκλωβισμένων επιθυμιών μας και μια πρώτη εισαγωγή, τουλάχιστον, στους τρόπους επίτευξης αυτών. Το σχέδιο θα φτιαχτεί επι τόπου.
Όταν συμβεί αυτό, είμαστε σίγουροι πως το μεταβλητό των επιθυμιών θα κατακτήσει την βάση που του αρμόζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου