31 Μαρ 2011

Κάτι παλιότερο για τους νεότερους


"Με την πρωταρχική του συσσώρευση, ο καπιταλισμός αδειάζει τα πορτοφόλια, τα σπίτια, τα χωράφια, και τα μαγαζιά των ανθρώπων, και τους μετατρέπει σε πένητες, ενδείς, άκληρους, χωρίς αποθέματα (sans reserves).

Η αθλιότητα αυξάνεται και ο πλούτος συγκεντρώνεται, γιατί υπάρχει μια δυσανάλογη αύξηση στον απόλυτο και σχετικό αριθμό άκληρων προλετάριων που πρέπει κάθε μέρα να τρώνε, ό,τι κάθε μέρα κερδίζουν.

Αυτό το οικονομικό φαινόμενο δεν αλλάζει αν κάποια μέρα οι μισθοί ορισμένων εξ' αυτών, σε συγκεκριμένα επαγγέλματα, τους επιτρέψουν το μπουρδέλο, το σινεμά, και την (!) απόλαυση: μια συνδρομή στον "Ριζοσπάστη".

Το προλεταριάτο δεν γίνεται φτωχότερο όταν πέφτουν οι μισθοί, ούτε πλουσιότερο όταν οι μισθοί αυξάνονται και οι τιμές πέφτουν. Δεν είναι πλουσιότερο όταν εργάζεται, από ότι όταν είναι άνεργο. Όποιος έχει ξεπέσει στην τάξη των μισθωτών, είναι φτωχός με έναν απόλυτο τρόπο."

Α. Μπορντίγκα

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ε βέβαια το βλέπει έτσι. Η μάνα του ήταν από 'grande famille' της Φλωρεντίας. Ηε φάρα των degli Amadei είναι μεγάλο σόι και βέβαια του 'μεινε να πιστεύει ότι ο μισθωτός είναι εκ των πραγμάτων λούμπεν. Τώρα αν το θεωρητικοποίησε και λίγο, μπράβο του, αλλά η διαπίστωση προήλθε από αλλού..

cognord είπε...

Δηλαδή η διαπίστωση πως δεν είναι οι μισθολογικές διαφορές που χρίζουν κάποιο προλετάριο ή μη, αλλά η προλεταριακή συνθήκη per se, είναι αμφισβητίσιμη επειδή η μάνα του Μπορντίγκα ήταν από grande famille της Φλωρεντίας; Αυτό μοιάζει τόσο εύστοχο, όσο το να πει κανείς πως η ανάλυση του Μαρξ πάνω στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής χάνει την αξία της επειδή τον συντηρούσε ο Ένγκελς... Σόρρυ, δεν μας πείθεις.

Ανώνυμος είπε...

Δεν πρόσεξες, είπα ότι από αλλού ήρθε η διαπίστωση, όχι ότι η διαπίστωση είναι λάθος ή 'αμφισβητίσημη' - ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. (Όλες οι διαπιστώσεις είναι αμφισβητίσιμες εκτός απ'του κορανίου νομίζω) Είπα και μπράβο που το θεωρητικοποίησε. όσο για το Μαρξ που αναφέρεις, ο ίδιος αναφέρει συνέχεια ότι ένας από τους λόγους που έγραψε το κεφάλαιο είναι για αυτά που ο ίδιος υπέφερε με τη τζένη και αυτά που είδε στο Μάνστεστερ. Είναι δυνατόν οι απόψεις μας να είναι ξεκομμένες απ'τις εμπειρίες μας; το κεφάλι δεν είναι τμήμα του σώματος; Και για να σε προλάβω, δε το λέω ντετερμινιστικά, διαφορετικοί άνθρωποι διαφορετικές αντιδράσεις...

τα αυτοκίνητα, οι βόμβες και ο κινηματογράφος συγκρατούν το όλον